Persoonlijk

Zolang er nog ergens iemand bestaat 
met wie ik als mens kan spreken 
vind ik ook wel een stilte 
midden op straat 
een stilte die niet kan breken.

Een kostbare stilte van zuiver glas 
dat ik zelf 
met mijn stem heb geslepen. 
Als ik er niet was 
en die stem er niet was 
had niemand die stilte begrepen.

Maar als Hij er niet was 
en Zijn stem was er niet 
dan was er van stilte geen sprake. 
Alleen maar van zwijgen, 
zo hard als graniet 
en dat kan je doodeenzaam maken. 

Maar de stilte, 
dat is een tweestemmig lied, 
waarin God en de mens elkaar raken. 

Guillaume van der Graft

Het heilige gebeurt. Ik heb geraakt
grenzen van God en mens en dier.
Voorhangsel scheurt. Het heilig is hier
Het heilige der heiligen ontwaakt.

Ik word geheel met u gelijk gemaakt.
Leven en dood staan niet meer op een kier.
De wanden draaien open van de vier
hemelgewesten. Gij zijt losgehaakt

van het papier, dat u gebonden hield
aan lettertekens, die tesamen stonden
om wat zij wisselend van u bevonden;

spel door zichzelve ritselend bezield
tot zoveel vuur, dat er geen vezel blijft
tussen wat is en wat er over schrijft.

Gerrit Achterberg
in: Verzamelde Gedichten (Amsterdam, 1964)

God heeft gewild,
dat wij zijn levend woord zoeken
en vinden zullen
in het getuigenis van onze broeders en zusters,
door de mond van mensen.

Daarom heeft de ene christen
de andere christen nodig,
die hem Gods woord overbrengt.
Hij heeft hem steeds opnieuw nodig
als hij onzeker en moedeloos wordt.

De Christus in je eigen hart
is zwakker dan de Christus
in de woorden van je broeder of zuster.

Bonhoeffer

Mensen gaan tot God in hun nood,
smeken om hulp, vragen geluk en brood,
redding uit ziekte, schuld en dood;
Allen doen zo, christen of heiden.

Mensen gaan tot God in Zijn nood,
vinden Hem arm, veracht, zonder huis en brood,
zien Hem ten prooi aan zonde, zwakheid en dood,
Christenen staan naast God in Zijn lijden.

God gaat tot alle mensen in hun nood,
verzadigt lichaam en ziel met Zijn brood,
sterft voor christen en heiden aan 't kruis de dood,
en vergeeft hen beiden.

Dietrich Bonhoeffer
in: Tot de nacht voorbij is. Gedichten

Er komt een dag, dat je weer blij kunt zijn
en dat je vreugde kent, als ooit tevoren.
Ik weet het wel: nu is je ziel bevroren
en ied're vezel van je hart doet pijn.
 
Er komt een dag, dat je weer zingen kunt;
dat je gezangen ver ten hemel stijgen.
Ik weet het wel: nu zal je stem nog zwijgen
omdat je God geen vreugdezangen gunt.
 
Er komt een dag, dat je weer kunt horen
de woorden, die God zelf je toe zal fluist'ren.
Toe, open hart en oor, om stil te luist'ren,
want ergens wacht tòch weer een hoogtepunt.
 
Er komt een dag, dat je weer danken kunt.
Omdat Hij tóch je hand heeft vastgehouden.
Omdat Hij alles om je heen verbouwde.
Omdat je rust vond bij je Middelpunt. 
 
Jelly Verwaal
Geciteerd in: Rietberg en Pel (2014), Altijd een kind tekort

Bidt, broeders en zusters, om de Geest des Heren,
Bidt om zijn tomeloos geweld!
Bidt dat zijn vlammen weer verteren
Al wat zich tegen Christus stelt.
Bidt, dat Gods wind met wilde vlagen
In onze dorre tuinen stoeit.
Bidt broeders en zusters, bidt zonder vertragen
Bidt dat nieuw leven weer ontbloeit.
Bidt voor uzelf, bidt voor de ander,
Bidt om meer eenheid in de kerk.
Bidt voor de noden van elkander,
Bidt om de voortgang van zijn werk.
Bidt dat de wereld wordt gezuiverd
Van alle hartstocht alle haat.
Bidt dat Gods adem ons doorhuivert,
Zodat ons hart weer branden gaat.
Bidt, broeders en zusters, dat de Heer het wonder
Hernieuwen zal: het Pinksterfeest!
Bidt broeders en zusters....! Want wij sterven
Zonder de levenskrachten van Gods Geest.
 

Anton B. Lam
in: Feest van vuur en wind 

Onze namen staan geschreven 

in de holte van uw hand 

als een teken dat ons leven 

in U, Heer, is ingeplant. 

Steeds als Gij uw handen opent 

zien uw ogen ons weer aan 

en gedenkt Gij uw belofte: 

een volkomen nieuw bestaan. 

Laat ons in de stilte groeien 

totdat op de jongste dag 

onze namen open bloeien 

op uw goddelijk gezag. 

Dan gebeurt wat wij nu dromen 

dat wij in uw louter licht 

tot U nader mogen komen 

aangezicht tot aangezicht. 

(Schrijver is mij onbekend)  

U bent groot, Heer, en u komt de hoogste lof toe. 

Groot is uw kracht en onmeetbaar uw wijsheid. 

En nu is er een nietig deeltje van uw schepping, 
een mens, 
die u wil prijzen, 

ja, een mens, 
die zijn sterfelijkheid met zich meedraagt, 

het getuigenis van zijn zonde, 

maar ook het getuigenis van uw weerstand tegen de hoogmoedigen. 

En toch 

wil dit nietige deeltje van uw schepping, 

deze mens, 
u prijzen. 

U zorgt ervoor dat hij daar vreugde in vindt, 

want u hebt ons zo gemaakt, 

dat wij naar u toe willen gaan, 

en ons hart kent geen rust, 

totdat het rust vindt in u. 

Augustinus
in: Augustinus Belijdenissen, tekstkeuze en inleiding: Dr. Carolinne White (Ten Have, Baarn: 2001)

Als jouw naam klinkt,

zie ik even

hoe je liep en wat je zei,

wat er altijd is gebleven

van jouw leven diep in mij.

Als jouw naam klinkt, 

stroomt er water

uit mijn ogen, door mijn ziel.

Onze dromen, plan voor later

Tijd die in het water viel.

Nu jouw naam klinkt,

komt tot leven

hoe je mij hebt meegemaakt,

mee geschapen, weggegeven,

mijn bestaan hebt aangeraakt.

Nu jouw naam klinkt,

wacht ik onder

onze levens eens een hand.

Ook al voelt nu alles zonder,

God brengt ons weer in verband.

Michiel de Zeeuw

O Jezus Christus, zachtmoedig en nederig van hart 
Hoor mij aan 
Bevrijd mij, Jezus...

Van het verlangen geliefd te worden; 
Van het verlangen verheerlijkt te worden; 
Van het verlangen geëerd te worden; 
Van het verlangen geprezen te worden; 
Van het verlangen verkoren te worden boven anderen; 
Van het verlangen geraadpleegd te worden; 
Vna het verlangen goedgekeurd te worden;

Van de angst vernederd te worden; 
Van de angst een berisping te ondergaan; 
Van de angst vergeten te worden; 
Van de angst uitgelachen te worden; 
Van de angst onrechtvaardig behandeld te worden; 
Van de angst verdacht te worden.

En Jezus, verleen mij de genade om te verlangen Dat men anderen meer liefheeft dan mij, 
Dat men anderen meer waardeert dan mij, 
Dat anderen meer aanzien in de wereld zullen genieten dan ik, 
Dat anderen gekozen worden, en ik opzij gezet, 
Dat anderen geprezen worden en ik onopgemerkt blijf, 
Dat men te allen tijd aan anderen de voorkeur geeft, 
Dat anderen heiliger mogen worden dan ik, 
Als ik maar zo heilig wordt als nodig is. 
 

Gepubliceerd in: WegWijs, Themanummer: 'Gebedsverhoring'. Een uitgave van de Bijbelstudiebond. Nov.-Dec. 2009, jaargang 63, nr. 6. Overgenomen van www.ilonkaterlouw.nl

Soms wordt het dof en grauw
    verdwaasd, versuft aan alle kanten
    om je heen; je bent alleen.

Alleen, alleen, maar niet in wacht en rust,
    maar aangevreten door alles wat je niet
    kunt duiden, je kwetst en hopeloos ontrust

Wat sta je dan alleen, ontheemd
    van God en alleman vervreemd

Je tuurt, je tast, je tracht te bidden
    het zachte vloeken terug te dringen
    de wanhoop niet te laten winnen

Mijn God, wat kan je eenzaam zijn
    zo eenzaam, zo verdwaasd dat zelfs
    het bidden in mij raast,
    alsmaar zoekend naar houvast

Laat wijken toch de mist, dat bange beven
    dat radeloze ik, opstandig en verwezen
    Laat schuilen, mijn gemoed in Uwe hand
    al stamel ik nog slechts
    al is het op, en uit
    Laat schuilen in uw hand.

Uw hand.

Ruud Lubber, 1982, een week voordat hij premier werd
Uit zijn Memoires.